Tôi 40 tuổi, chồng 50 tuổi, hai con trai học cấp ba; chồng tôi gia trưởng, mọi việc ở nhà từ ăn ngủ đi đứng đều phải theo ý anh.
Đọc viết: "Có nên đi lao động nước ngoài khi có khoản tiết kiệm 1,2 tỷ đồng?", khá giống suy nghĩ của tôi về việc có nên đi Nhật không?
Giờ tôi không còn giận, hận gì cô ấy nữa, cầu mong người ấy hạnh phúc vì chính tôi cũng hạnh phúc với cuộc sống này.
Anh quen tôi qua một chị cùng cơ quan tôi; lần đầu gặp, anh mời tôi ăn ở nhà một người bạn rồi cả hai yêu đương từ đó.
Sau khi đọc bài "Tôi ngày càng thành công, chồng ngày càng đi xuống", xin phép được kể câu chuyện của mình.
Cảm ơn Hẹn hò VnExpress, em đã “cưới chính mình” và tìm được bản thân sau trải nghiệm đăng bài trên chuyên mục Hẹn Hò.
Còn ba năm nữa là tôi sẽ đến tuổi "tam thập nhi lập", đến giờ chưa có mối tình vắt vai nào.
Tiền lương hàng tháng của hai vợ chồng gần như không dùng đến vì chúng tôi chi tiêu bằng số tiền cho vay lãi của khoản tiết kiệm.
Công việc của vợ chồng tôi ổn định, lương tháng của tôi 23 triệu đồng, lương chồng 32 triệu đồng.
Trên mảnh đất 1,5 hecta mẹ đòi bán để chia tiền cho các em, chồng tôi đang trồng cà phê xen canh sầu riêng.
Thỉnh thoảng bị chê bai hay cười cợt vì chuyện ế, tôi chỉ biết cười xòa cho qua, chẳng ai sống hộ mình mà hiểu mình được.
Sau ngày làm việc căng thẳng, tôi chỉ muốn rúc vào ngực chồng, gỡ bỏ mặt nạ khi làm với nhân viên, về nhỏ bé bên anh.
Tôi năn nỉ chồng thử làm IVF một lần, nếu không được thì tôi chấp nhận xin con nuôi nhưng anh không muốn và cũng không đồng ý bỏ vợ.
Tôi là tác giả của bài "Sợ chúng tôi thiệt thòi, mẹ chồng nhất quyết đòi chia tài sản".
Anh, người đàn ông bình thường, có phần nhạt nhòa trong đám đông; em, cô gái đặc biệt, giỏi, mạnh mẽ, cá tính.
Đọc bài: "Vợ bất mãn vì nhà chồng không tặng quà cưới", tôi lại nhớ đến chuyện của mình.
Tôi là người mẹ đã chia sẻ bài: “Con gái học lớp ba bị anh hàng xóm quấy rối”, cảm ơn sự đóng góp ý kiến của quý độc giả.
Tôi 35 tuổi, hơn em bốn tuổi, cưới được hơn năm năm và có hai con, con lớn hơn bốn tuổi, con bé hai tuổi rưỡi.
Bố tôi là người gốc Bắc, ông bà nội đông con lại quá nghèo, bố phải xa quê từ lúc 18 tuổi, lưu lạc vào tận miền Nam làm việc.
Từ bé tôi đã hay mơ mộng, dễ có cảm tình với các bạn nam điển trai; tôi chỉ đơn phương chứ chưa từng tỏ tình với một ai.