Tôi bước chân sải vội và bất chợt dừng lại trước quầy bánh thuẫn thơm phức, rồi hít một hơi thật sâu để cảm nhận mùi hương dịu ngọt rất đỗi quen thuộc. Tất cả những ký ức ngày Tết của tuổi thơ chợt ùa về theo dòng cảm xúc như những thước phim chiếu chậm. Ở đó, tôi bắt gặp lại chính mình một cô bé kèo nèo xin mẹ được đổ thử một khuôn bánh trong những phiên chợ cuối năm. Ở đó, tôi bắt gặp mình đang tranh với mẹ vớt làm sao cho thật nhanh những khuôn bánh vàng ươm thơm phức. Ở đó, tôi thấy mẹ nhễ nhại mồ hôi quay quắt với ba khuôn bánh thuẫn, nhưng vẫn vui vẻ chỉ dạy cho tôi phải làm thế nào để bánh thật ngon. Ở đó, hình ảnh cả nhà tất bật nhưng ai cũng vui vẻ, hồ hởi cố gắng hết sức làm thật nhiều bánh để kịp giao cho khách. Tôi bỗng thấy nôn nao, nhớ và mong Tết quá.
Tết ùa về trong tôi thật nhiều kỷ niệm, Tết với tôi không thể thiếu khoảnh khắc cả nhà đoàn tụ thức đêm nấu bánh tét. Mẹ giao nhiệm vụ cho chị hai chuẩn bị nếp, đậu, còn tôi thì chuẩn bị lá chuối, lạt và rửa sạch cái nồi thật to để nấu bánh. Mọi việc xong đâu đấy chỉ chờ mẹ ở chợ về là bắt đầu việc gói bánh. Lúc đầu, tôi chỉ dám nhìn mẹ gói mà thích thú chứ chẳng dám đụng vào vì sợ làm hư bánh. Tôi vừa nhìn vừa tranh thủ xé những lá chuối nhỏ để mẹ bịt đầu bánh, rồi buộc lạt những đoạn giữa như lời mẹ để hoàn tất một đòn bánh.
Mẹ gói bánh rất cuốn hút, khiến tôi không thể ngồi yên được và rồi tôi cũng xin mẹ ít nếp, ít đỗ để gói cái bánh tét nhỏ. Sau một hồi loay hoay, tôi cũng hoàn thành được đòn bánh tét nhỏ xíu của mình, đương nhiên không thiếu phần hỗ trợ của mẹ. Cầm tác phẩm của mình trên tay, tôi thích thú khoe với cả nhà một cách tự hào. Tôi nhớ mãi đó là một đòn bánh chẳng tròn trịa, lạt thì buộc không chặt và chẳng đều, đầu bánh bịt chẳng thể nào đẹp và gọn gàng như mẹ được. Chị hai thấy thế vừa cười vừa trêu con “bánh bốn gói chưa đạt đâu cỡ tầm 3 điểm chứ mấy”. Tôi xấu hổ nói "đấy hai làm hết đi, em không làm nữa đâu". Mẹ thấy vậy cười và nói: "lần đầu tiên được 3 điểm cũng không sao cả, sang năm con cố gắng chăm chỉ sẽ được 5 điểm hay 7 điểm, mễn sao đến khi về làm dâu được chín được mười cho mẹ là được". Cả nhà được một trận cười rôm rả, còn tôi thì đỏ cả mặt chẳng trốn vào đâu được.
Giờ nhớ lại tôi thấy yêu sao cái Tết vô tư nhõng nhẽo của một đứa con nít, nhưng cũng thấy thương mẹ nhiều hơn. Có lẽ Tết là thời gian mẹ vất vả nhất trong năm. Mẹ bận bịu cả ngày, mệt nhừ sau nhiều giờ ngồi đỗ bánh gia công và bán, nhưng đêm về mẹ chẳng được nghỉ ngơi và lại lao vào gói bánh, nấu bánh trong giấc ngủ chập chờn... Mẹ chỉ mong sao cho gia đình mình có được cái Tết đầy đủ và ấm cúng. Vì sợ mẹ kiệt sức, nên ba bảo mẹ làm ít hoặc mua ngoài chợ nhưng chưa năm nào mẹ để hương vị Tết thiếu đi những đòn bánh tét. Mẹ bảo thiếu đi những đòn bánh tét coi như Tết không được trọn vẹn.
Có lẽ mẹ đã đúng. Bao nhiêu cái Tết trôi qua nhưng cái khoảnh khắc cùng mẹ, cùng cả nhà gói bánh vẫn là lúc con nôn nao và chờ đợi nhất mỗi khi Tết về. Cái hương vị đặc biệt, mùi nếp mới dẻo thơm, mùi đậu xanh và thịt mỡ béo ngậy hoà quyện với mùi lá chuối thanh thanh của những đòn bánh mới ra lò làm cho con nhớ mãi và càng yêu Tết hơn.
30 Tết, tôi thích nhất được cùng mẹ đi biếu ông bà những đòn bánh tét, những khuôn bánh thuẫn to nhất đẹp và ngon nhất, cùng một số loại bánh mứt khác được mẹ chuẩn bị chu đáo từ trước. Nhờ đó, tôi cảm nhận được tình yêu của mẹ dành cho ông bà, thấy yêu quý và trận trọng tình cảm gia đình hơn. Tôi cũng thích được chạy lăng xăng làm chân xách đồ đi chợ cùng mẹ ngày 30, rồi cùng mẹ chuẩn bị mâm cơm cuối cùng của một năm. Tất cả đang ùa về... thật ấm áp trong tôi.
Cuối cùng, những thành phẩm đẹp và ngon nhất của mấy mẹ con đã được trưng bày trên bàn thờ với tất cả tình cảm hiếu kính dành cho ông bà tổ tiên. Bên cạnh lọ hoa cúc tươi tắn, những chiếc bánh thuẫn vàng ươm, những đòn bánh tét đẹp nhất và một vài loại bánh mứt khác được bày biện trang trọng trên bàn thờ. Và đương nhiên Tết sẽ không thể thiếu một mâm ngũ quả gồm mãng cầu, dừa, đu đủ, thơm, dưa hấu. Mẹ nói mỗi loại trái cây nói lên một ý nghĩa riêng, mãng cầu là cầu mong gì được nấy, dừa là vừa đủ không thiếu hụt, đu đủ là đầy đủ sung túc, thơm là thơm tho tốt lành, dưa hấu là loại trái cây đỏ ruột nên cả năm sẽ đỏ chứ không đen. Năm loại trái cây trên là biểu tượng cho sự may mắn ấm no và hạnh phúc, thể hiện lòng hiếu thảo và ước mong những điều tốt lành cho một năm mới sắp tới.
Nhắc đến Tết, tôi không thể nào bỏ qua giờ phút giao thừa thiêng liêng của khoảnh khắc đáng giá nhất 365 ngày. Quang cảnh đêm giao thừa năm nào cũng vậy luôn làm cho lòng tôi xôn xao, háo hức. Trong cái thời khắc chuyển giao giữa năm cũ và năm mới, cả nhà cùng quây quần sum họp cùng thưởng thức những món ăn ngon của mẹ, rôm rả trong những câu chuyện. Tôi thích mâm cỗ Tết không phải vì nó thật to với nhiều món ngon, chỉ đơn giản là những món mẹ làm và có phần nhỏ xíu của con trong đó. Với con đó là những món ăn ngon, ấm áp và tuyệt vời nhất.
Tôi luôn thầm cảm ơn mẹ đã nuôi dưỡng và lớn dần tình yêu đối với Tết trong tôi. Cảm ơn mẹ đã làm cho những cái Tết của tôi thêm ý nghĩa. Một mùa xuân nữa đã gõ cửa, một cái Tết sắp đến, tôi chúc mẹ một năm mới dồi dào sức khỏe để cùng tôi và gia đình viết tiếp những cái Tết nồng nàn, ấm áp và ngập tràn hạnh phúc. Yêu Tết - yêu mẹ nhiều hơn.
Cuộc thi "Mẹ mang xuân về" do Báo điện tử VnExpress phối hợp với Công ty Unilever Việt Nam tổ chức dành cho các công dân sinh sống trên lãnh thổ Việt Nam. Bạn có thể viết về tình yêu với mẹ, ý tưởng thiết thực để cảm ơn người sinh thành... Chương trình diễn ra trong 3 tuần từ ngày 27/12/2013 đến 16/1/2014. Độc giả gửi bài tham gia tại đây. |
Trần Thị Tâm