Nhà có một tiệm tạp hóa nhỏ. Những ngày gần Tết, trong gia đình, người vất vả nhất luôn là mẹ, vì mẹ phải bận rộn với công việc buôn bán cũng như dọn dẹp nhà cửa. Do làm ở ban quản lý chợ, nên những ngày ấy, bố thường vắng nhà. Còn tôi vì là con út hay được mọi người thương yêu nên ít khi phải làm việc. Thế nhưng Bác Hồ đã dạy “Tuổi nhỏ làm việc nhỏ, tùy theo sức của mình”. Vì vậy năm ngoái khi Tết đến, nhìn mẹ cực nhọc với công việc, tôi đã tự nhắc bản thân phải làm gì đó để giúp đỡ mẹ.
Do nhà bán hàng, nên cứ đến Tết, mẹ tôi thường cho quà những vị khách hàng thân thiết. Năm ngoái, tôi ở nhà cùng mẹ, trên tay luôn cầm quyển sổ nhỏ. Sau khi thấy mẹ cho quà người nào, tôi liền hỏi mẹ tên của họ rồi ghi ngay vào sổ để giúp mẹ tránh nhầm lẫn, quên trước quên sau.
Hàng năm, mẹ tôi thường có thông lệ biếu quà cho anh chị của mình (tức là các bác của em). Thế nhưng những ngày đó, do tất bật với nhiều việc, nên từ khi tôi biết chạy xe đạp, mẹ đã để lại công việc đó cho tôi. Cứ khoảng 27 Tết âm lịch, tôi lại đảm nhiệm vai trò làm tài xế giúp mẹ đem quà biếu đến các bác. Trên chiếc xe đạp nhỏ, mẹ dùng dây thun ràng chặt quà được đặt dưới yên sau để giúp tôi dễ dàng vận chuyển. Và cứ sau một buổi sáng là em hoàn thành xong nhiệm vụ được giao. Sau nhiệm vụ tài xế, em lại quay trở về vai trò là một người con, người em trong gia đình. Tôi phụ chị hai sắp xếp, lau chùi bụi bặm, cầu thang, cửa sổ và quét sạch màng nhện.
Mặc dù khá bận rộn, nhưng năm nào mẹ tôi cũng tranh thủ muối chua củ hành, củ kiệu để chuẩn bị cho những bữa ăn ngày Tết. Mẹ thường mua về 2-3 kg, rồi cứ tận dụng lúc không có khách ngồi lột vỏ cắt râu. Vài lần trông thấy mẹ làm, tôi cũng tập rồi bắt chước làm theo. Khi được làm cùng mẹ, tôi lại cảm thấy thương mẹ rất nhiều. Tuy có tất bật, vất vả, nhưng mẹ vẫn luôn là một người phụ nữ đảm đang, vẫn luôn muốn mang đến cho gia đình cái không khí và hương vị ngày Tết.
Đến tối ngày 30 Tết, gia đình tôi mới chính thức bắt tay vào việc dọn dẹp lại nhà cửa, vì đó cũng là lúc hàng hóa bày bán ngày Tết đã vơi dần. Tôi vẫn còn nhớ năm ngoái gần 20h, mẹ mới có thời gian chở tôi ra tiệm hớt tóc của cô Thắm, để nhờ cô cắt lại mái tóc cho hai mẹ con. Sau khi cắt tóc xong, về nhà mẹ lại tiếp tục với đống công việc. Tuy nhà khá nhỏ, nhưng mẹ tôi vẫn xoay sở, sắp xếp gọn gàng các kệ hàng để lấy chỗ đặt một cái bàn tiếp khách ngày Tết. Có năm qua thời khắc giao thừa, nhà tôi mới hoàn tất hết mọi việc và đóng cửa nghỉ bán.
Năm vừa qua, những ngày gần Tết ở nhà và chứng kiến mẹ phải làm việc khổ cực, tôi mới thấy mình thật hư và ích kỷ khi lúc nào cũng chỉ biết nghĩ cho bản thân.
Năm nay, lại một cái Tết sắp đến gần và ắt hẳn các bạn sẽ lại hỏi tôi câu hỏi quen thuộc “Sắp đến Tết, mày sẽ làm gì?”. Và lần này thay vì cười trừ, tôi sẽ cười thật tươi rồi tự hào khoe rằng: “Mình sẽ ở nhà để phụ giúp mẹ chào đón một cái Tết thật vui”. Tôi mong sao cái Tết năm nay, tôi có thể giúp mẹ được nhiều hơn nữa để mẹ đỡ vất vả phần nào trong công việc. Tôi mong sao Tết Giáp Ngọ 2014 sẽ được cùng mẹ và gia đình ngắm những đợt pháo hoa đầu tiên bắn tung trên bầu trời, chào đón một năm mới nhiều niềm vui và hạnh phúc.
Cuộc thi "Mẹ mang xuân về" do Báo điện tử VnExpress phối hợp với Công ty Unilever Việt Nam tổ chức dành cho các công dân sinh sống trên lãnh thổ Việt Nam. Bạn có thể viết về tình yêu với mẹ, ý tưởng thiết thực để cảm ơn người sinh thành... Chương trình diễn ra trong 3 tuần từ ngày 27/12/2013 đến 16/1/2014. Độc giả gửi bài tham gia tại đây. |
Nguyễn Phạm Yến Lan