Những ngày thu còn lại nữa hay không
Có tiếng con nai nhớ bầy bỏ bạn
Liêu xiêu bóng đổ giữa chiều hút gió
Thoảng trong hương buồn gãy cả khúc sông
Người lạc mình nghe núi vẽ hoang sơ
Giữa ngàn vạn dấu bàn chân không xóa
Thả ngút ngàn cây xanh đồi nhuộm sáng
Ai gom về nỗi nhớ mùa trăng suông
Mấy phận đời nhòa bóng mấy ngõ xa
Đất cũ không vần khom lưng cõng tối
Kìa thổn thức bên tiếng lòng nhàu nát
Đêm khóc thầm nghĩ hạt gạo hôm sau
Xóm vắng lưng còng lồng bóng núi quen
Oằn lưng gọi mùa khi hoa chưa nở
Thương ngày đói nhìn bát cơm đang vỡ
Mẹ bảo khói hồng con thấy khói cay
Ngó thân cau gác bóng trước hiên vàng
Chưa hết ngày trời sang thu chở lá
Nơi quê nhà còn lời ru đang vỡ
Con sẽ về kéo bóng mẹ hiền lên
Tạ Thị Yên