19/3: Liên quân Mỹ, Anh, Pháp và nhiều nước khác bắt đầu không kích các mục tiêu tại Libya theo nghị quyết số 1973 của Liên Hợp Quốc, nhằm tiêu diệt hệ thống phòng thủ của chế độ Muammar Gadhafi. Toàn bộ chiến dịch được chỉ huy từ tàu sân bay USS Mount Whitney.
Chiến đấu cơ Rafale của Pháp mở màn cho chiến dịch tấn công Libya hôm 19/3. Ảnh: AFP |
24/3: Phe đối lập tại Libya thành lập chính phủ lâm thời.
25/3: Sau khi Mỹ chính thức không còn giữ vai trò dẫn đầu chiến dịch, NATO đã đồng ý nhận vai trò chỉ huy.
26 tới 28/3: Với sự trợ giúp từ các đợt không kích của liên quân, phe đối lập chiếm được các thành phố Ajdabiya và Brega, đồng thời tiến vào thành phố dầu mỏ Ras Lanuf.
30/3: Lực lượng trung thành với đại tá Gadhafi chiếm lại được Ras Lanuf và Brega. Tuy nhiên, Gadhafi lại phải đón nhận một tin không vui khi cựu ngoại trưởng Libya Moussa Koussa đào thoát sang Anh.
31/3: NATO chính thức đảm nhận đầy đủ vai trò chỉ huy chiến dịch tấn công Libya.
1/4: NATO không kích nhầm khiến 9 binh sĩ phe đối lập và 4 thường dân Libya thiệt mạng.
6/4: Gadhafi gửi thư cho Tổng thống Mỹ Barack Obama để đề nghị chấm dứt chiến dịch tấn công Libya. Tuy nhiên, ông Obama cự tuyệt bức thư riêng dài 3 trang này.
10 và 11/4: Phái bộ Liên minh châu Phi gặp đại tá Gadhafi cùng đại diện của phe đối lập. Tuy nhiên, trong khi ông Gadhafi đồng ý với lộ trình hòa bình do phái bộ này đưa ra, phe đối lập từ chối ngừng bắn.
12/4: Anh, Pháp kêu gọi các đồng minh NATO đẩy mạnh các hoạt động tấn công nhằm vào lực lượng trung thành với Gadhafi.
13/4: Một "nhóm liên lạc Libya" gồm 20 quốc gia và tổ chức, trong đó có cả Hội đồng chuyển giao quốc gia của phe đối lập, nhóm họp tại Qatar. Các cường quốc thậm chí đề nghị cấp tiền cho phe đối lập và tái khẳng định việc không chấp nhận Gadhafi tại vị.
Tàu sân bay Charles De Gaulle của Pháp tham gia chiến dịch tấn công Libya. Ảnh: AP |
14/4: NATO ra tối hậu thư với nội dung yêu cầu Gadhafi từ bỏ quyền lực. Liên quân cũng bắt đầu phải tính tới những nước cờ mới cho chiến dịch đã kéo dài hơn dự kiến.
15/4: Đài truyền hình quốc gia Libya phát hình ảnh đại tá Gadhafi xuống đường kêu gọi người dân quyết chiến đấu đến cùng. Trong khi đó, NATO tiếp tục đẩy mạnh tấn công khi tiêu diệt nhiều xe tăng của chế độ Gadhafi tại vùng Zintan.
Lãnh đạo Anh, Pháp và Mỹ cùng tuyên bố tương lai của Libya không thể gắn liền với Gadhafi. Trong một diễn biến khác, Nga cho rằng NATO đã vượt quá ủy quyền của Liên Hợp Quốc.
17/4: Quân đội của Gadhafi đánh phá dữ dội Ajdabiya khiến hàng trăm dân thường phải tháo chạy trong bão đạn. Trong khi đó, xuất hiện thông tin cho rằng Mỹ và một số đồng minh đang tìm một quốc gia sẵn sàng cho Gadhafi lưu vong, còn Anh tuyên bố sẽ không sử dụng bộ binh tại Libya.
18/4: Những nguồn tin y tế cho hay khoảng 1.000 người đã thiệt mạng sau các cuộc giao tranh tại thành phố cảng Misrata. Phần lớn trong số họ là thường dân.
Trước nguy cơ về một thảm họa nhân đạo tại Misrata, chính phủ Anh đã quyết định giúp 5.000 lao động nước ngoài tại thành phố này thoát khỏi Libya theo đường biển.
Trong khi đó, lực lượng trung thành với Gadhafi và phe đối lập tiếp tục giao tranh ác liệt tại các điểm nóng Nalut và Ajdabiya. Đại tá Gadhafi qua đó thể hiện việc bác bỏ yêu cầu ngừng bắn của Liên Hợp Quốc.
Phan Lê