Về quê hương
Được thả hồn trong tiếng sáo diều căng gió
Như ru một miền quê những giấc ngủ yên lành
Ôi quê tôi
Cánh đồng xanh từ ngày cha đi mở đất
Mẹ rơi giọt mồ hôi cho ruộng lúa bội thu
Nuôi đời con no ấm
Cho tuổi thơ con là đứa trẻ hồn nhiên
Chạy nhảy, tung tăng
Cùng lũ bạn buổi trưa chơi ú tìm, đánh đáo...
Dãi nắng tóc quăn
Đám cưới giả tôi làm chú rể kéo mo cau
Rước cô dâu là cô bé nhà bên sứt chiếc răng cửa mà cười duyên
Để bây giờ nhớ lắm thời trẻ con
Năm tháng trôi qua
Tôi lạc chốn phồn hoa thành thị
Những ngày xa cách
Hoài niệm và trăn trở
Tìm về quê hương
Tóc mẹ bạc, lưng cha còng và nhiều nếp nhăn...
Một đời dãi dầu mưa nắng
Vất vả, gian truân
Để tôi được lớn lên rồi trưởng thành
Cho tôi biết yêu thương, biết nơi sinh ra là nguồn cội
Tôi ơi! Có đi đâu?
Cũng đừng quên hai chữ "quê hương"
Là chốn bình yên để tôi quay về
Đỗ Minh Phượng