From: bhxh
Sent: Wednesday, March 17, 2010 4:24 PM
Chào Thi,
Lâu rồi tôi vẫn lặng thầm đọc những dòng tâm sự của mọi người ở đây. Tôi chưa bao giờ nghĩ sẽ có ngày tôi gửi những dòng tâm sự của mình vào đây. Hôm nay chợt bắt gặp mình của ngày xưa. Cách đây sáu năm tôi cũng như Thi, cũng tình chị em và tôi cũng hơn người ấy đến năm tuổi (do hoàn cảnh nên tôi bỏ mất năm năm học hành).
Chúng tôi là sinh viên cùng lớp, chơi thân nhau từ năm nhất, vẫn gọi nhau là chị, em. Hồi ấy A. cũng có tình yêu với người con gái khác, tôi cũng có tình yêu của tôi. Đến năm thứ hai, cả hai chúng tôi đều thất vọng với tình yêu của mình. Chúng tôi vẫn thân nhau, vẫn tâm sự cùng nhau, tình chị em rất tốt. Lúc đó A. là một cậu em trai rất tốt, bất kể lúc nào tôi cần A. cũng có mặt, tôi ốm A. thuốc thang chăm sóc, tôi buồn A. đạp xe chở tôi đi dạo hàng chục kilomet, sẵn sàng ngồi nghe tôi tâm sự đến giữa khuya.
Đến cuối năm hai, tôi phát hiện rằng cậu em trai đáng quý ấy dường như có điều lạ, tôi hoảng hốt khi biết rằng đó là tình yêu. Tôi đã không biết phải đối mặt với A. như thế nào. Tôi càng lẩn trốn thì A. càng tìm đến tôi. Dần dần tôi cũng phát hiện ra rằng với A. tôi cũng có một tình cảm rất đặc biệt. Khi A. xảy ra chuyện tôi rất lo lắng và bất chấp, không suy nghĩ gì đến thái độ, ánh nhìn của mọi người mà hết lòng lo lắng hỗ trợ cho A. Xa A. tôi cũng bồn chồn nhớ nhung… Có phải tôi cũng yêu A.. Tôi không lý giải được tại sao chúng tôi có thể yêu nhau khi trong đầu vẫn luôn nghĩ rằng chúng tôi là tình chị em.
Khi đã xác định đó là tình yêu, chúng tôi cũng đã đấu tranh với chính mình dữ dội. Nhưng biết làm thế nào được? Tình yêu đâu gây nên tội lỗi? Cuối cùng chúng tôi cũng quyết định đến với nhau nhưng trong bí mật. Một phần chúng tôi sợ dư luận, một phần không muốn gây sốc cho mọi người. Sau đó chúng tôi dần dần công khai tình cảm đó. Chúng tôi ra mắt gia đình hai bên để công khai tìm hiểu nhau nếu không vấn đề gì ra trường chúng tôi sẽ tiến tới hôn nhân. Tuy nhiên gia đình bên ấy không biết tôi hơn A. đến năm tuổi vì theo CMND của tôi chỉ hơn A. hai tuổi. Chúng tôi thông tin đến những người bạn thân, những cô chú đáng kính và sau cùng là tất cả những người quen biết.
Như vậy đó, chúng tôi đã đến với nhau như vậy đó. Và giờ đây sau bốn năm yêu nhau, gắn bó cùng nhau, trải qua bao khó khăn chúng tôi cũng đã nên vợ nên chồng, có một gia đình thật hạnh phúc. Tuy cưới đã hai năm nhưng tình yêu vẫn mặn nồng, và ngày càng thắm thiết hơn. Chúng tôi chỉ còn thiếu một thiên thần nhỏ nữa thôi. Cuộc sống vẫn luôn tươi đẹp và luôn công bằng với những ai biết trân trọng cuộc sống, biết yêu quý và giữ gìn những giá trị của cuộc sống trong đó có tình yêu.
Tôi không khuyên Thi nên làm gì. Tôi chỉ kể cho Thi câu chuyện của tôi, một người cũng từng có tâm trạng như Thi. Không ai có thể giúp mình bằng chính bản thân mình. Mình không đạp lên dư luận mà sống nhưng cũng đừng tự đè bẹp trái tim mình bằng dư luận. Tại sao chúng ta có thể sống vì dư luận mà ích kỷ với cái quyền chính đáng của mình là yêu và được yêu. Chúng ta không vi phạm pháp luật, không bôi nhọ thuần phong mỹ tục của dân tộc thì tại sao chúng ta lại bóp nát trái tim mình, từ bỏ hạnh phúc của mình.
Ha