Ngày đi phỏng vấn xin việc làm, tôi thể hiện rõ niềm đam mê, sự quyết tâm và tự tin của một cô gái trẻ mới ra trường. Tổng giám đốc của tôi lúc đó có hỏi "Sao không thấy em quan tâm đến lương bổng, hay là không cần tiền à?". Lúc đó tôi chỉ cười và vẫn giữ tư thế ung dung vì chắc chắn là sắp có một công việc đúng như mong muốn và không hề quan tâm đến tiền. Cũng đơn giản là vì tôi đang được sự bao bọc của bố mẹ, như một nàng công chúa thật sự. Với tôi như thế là quá đủ.
Gần một năm trôi qua, niềm đam mê ấy vẫn còn, sự trẻ trung, năng động vẫn còn nhưng rồi gia đình đã có những vướng mắc, tôi không còn được là tiểu thư. Tôi bắt đầu bươn chải và nhận ra một thứ còn quan trọng hơn, đó là tiền.
Tiền ở đây có nghĩa là mức lương, số tiền bạn kiếm được có đủ sống, đủ trang trải hay đã xứng đáng với những gì bạn bỏ ra chưa.
Thực tế mà nói, mỗi người có một hoàn cảnh sống khác nhau, người vốn giàu có, người thì mãi nghèo khổ. Rất nhiều lý thyết màu mè cho rằng người giàu chỉ cần hạnh phúc, người nghèo chỉ cần tiền, dù nghèo cũng phải cố gắng trong sạch để "không bao giờ thoát được nghèo". Ai cũng có ước mơ giàu có. Người nghèo mong thoát nghèo, người giàu mong một điều gì đó hoặc mong giàu hơn.
Tôi tình cờ được xem một chàng trai trên Masterchef Việt Nam đi thi với mong muốn thắng giải vì tiền thưởng. Không xét đến những lời nhận xét “khó khăn” của ban giám khảo, nhưng tôi thấy nó thật sự đúng và thực tế. Người đi thi vì danh vọng, người đi thi vì tiền thưởng. Đó là do mỗi người biết mình cần gì.
Làm việc để kiếm tiền, để có cuộc sống tốt cho bản thân và gia đình là không bao giờ sai, miễn là đừng để nó sai khiến. Với tôi khao khát đó mới chính là hoài bão, là đam mê.
Cuộc thi viết "Sống với đam mê" do Báo điện tử VnExpress phối hợp cùng Công ty TNHH Sapporo Việt Nam tổ chức từ ngày 12/8 đến ngày 23/9. Cuộc thi dành cho mọi công dân Việt Nam từ 18 tuổi trở lên. Độc giả gửi bài dự thi tại đây. |
Nguyễn Thu Thảo