Phan Thanh Bình (phải) không thể hiện được khả năng săn bàn tại LG Cup. |
Chính HLV Riedl cũng phải thừa nhận U23 Việt Nam chỉ là đội hay thứ hai tại LG Cup lần này, nhưng đã giành Cup là nhờ tinh thần thi đấu lên cao ở trận chung kết và cộng thêm một chút may mắn. Nhà cầm quân người Áo nói thêm rằng đội còn nhiều vấn đề cần giải quyết để có thể thi đấu với phong độ ổn định, thể lực tốt hơn, cùng một lối đá đa dạng tại SEA Games sắp tới.
Ngoài chuyện thắng thua tại LG Cup, U23 Việt Nam đã thu được rất nhiều qua giải đấu này: nhận thấy những điểm mạnh để phát huy, và phát hiện các vấn đề cần khắc phục. Chưa thực sự tạo được ấn tượng trong mắt khán giả và giới chuyên môn về lối chơi, thể lực vẫn còn kém, nhưng phải công nhận ông Riedl đã tìm được một bộ khung ổn định để vận hành sơ đồ chiến thuật 4-4-2. Các cầu thủ đều tuân thủ đấu pháp trong suốt giải, hầu hết các vị trí đã hoàn thành nhiệm vụ khá tốt, đặc biệt là các hậu vệ.
Hàng phòng ngự của U23 Việt Nam chơi tập trung, ngày càng tỏ ra chắc chắn. Riêng ở trận chung kết, bộ tứ Hải Nam (phải), Huy Hoàng, Như Thành (trung tâm), Văn Trương (trái) thi đấu lăn xả, tranh chấp quyết liệt để chặn mọi ngả đường vào khu 16m50. Tinh thần thi đấu của hàng thủ Việt Nam thể hiện rõ nhất qua việc trung vệ Huy Hoàng đầu quấn băng trắng vẫn chạy rất hăng trong trận chung kết kéo dài gần 120 phút, để cuối cùng được cùng đồng đội nâng Cup và nhận danh hiệu Cầu thủ hay nhất trận chung kết. Thủ môn Thế Anh ra vào hợp lý, thi đấu chắc chắn, hầu như không phạm sai sót, phát bóng đạt hiệu quả cao, xứng đáng được bầu là Thủ môn hay nhất giải. U23 Việt Nam đã nhận 4 bàn thua tại giải (đều do Kookmin Bank ghi), nhưng hầu hết đều xuất phát từ những tình huống cố định và do đối thủ hơn hẳn về thể hình cũng như khả năng không chiến.
Hàng tiền vệ cũng tạo được niềm tin nơi người hâm mộ và giới chuyên môn, dù không phải tất cả các vị trí ở tuyến này đều đã thể hiện được hết khả năng bởi cách bố trí nhân sự của HLV Riedl chưa phải đã thật sự hợp lý. Tuyến này tưởng chừng đã bị suy yếu rõ rệt sau khi Thanh Phương bị chấn thương và phải nghỉ thi đấu ở bán kết và chung kết. Nhưng họ vẫn hoàn thành nhiệm vụ cung cấp bóng và cả ghi bàn thay cho tiền đạo. Quốc Vượng chỉ đóng vai thế, nhưng anh đã chứng tỏ được khả năng quan sát tốt, chuyền bóng chính xác. Điều này phần nào cho thấy trình độ giữa các tiền vệ chính thức và dự bị của U23 Việt Nam không có cách biệt là bao. Tuyến giữa của U23 Việt Nam có thể còn mạnh hơn và sáng tạo hơn nếu thời gian tới Phan Như Thuật - cầu thủ mới được gọi bổ sung - thể hiện được sự hòa hợp với lối chơi của cả đội. Trong số các tiền vệ, Hữu Thắng là người chơi tốt nhất, xứng đáng với danh hiệu mà BTC giải trao tặng: Cầu thủ hay nhất giải. Anh chơi đầy sức mạnh, khả năng tổ chức trận đấu không tốt, nhưng có nhiều pha tấn công và đột phá cá nhân nguy hiểm. Thắng tích cực di chuyển, và thực hiện được nhiều đường chuyền chính xác, trực tiếp ghi bàn trong trận bán kết gặp U21 Thái Lan và thực hiện đường chuyền quyết định cho Tài Em ghi bàn gỡ hòa 2-2 ở phút 90 của trận chung kết. Tài Em không còn ấn tượng như tại Tiger Cup 2002, nhưng ở giải đấu này anh đã chứng tỏ được rằng mình có khả năng chơi tốt ở cả cánh trái (thay cho Thanh Phương ở bán kết và chung kết). Thanh Phương có thời gian thi đấu không nhiều bằng các đồng đội, nhưng chắc chắn anh vẫn là trụ cột của U23 nhờ lối đá thông minh, di chuyển khôn khéo, và có thể đảm nhận vai trò tiền đạo nếu được đẩy lên cao. Minh Phương cũng không chơi tốt như tại Tiger Cup, nhưng vẫn rất cần cù, chịu khó lên xuống hỗ trợ tấn công và phòng thủ ở biên phải.
Chiều 2/9: U23 Việt Nam đá trận khai trương sân vận động quốc gia Mỹ Đình, gặp đội trẻ của CLB Thân Hoa Thượng Hải - đội thắng CLB Sông Đà-Nam Định chiều chủ nhật với kết quả 2-0. |
Xuân Toản