Nhạc sĩ Lê Minh Sơn. |
- Anh nghĩ thế nào khi nhiều người nhầm tưởng sáng tác "Bên bờ ao nhà mình" là của nhạc sĩ Phó Đức Phương?
- Phó Đức Phương hiện là nhạc sĩ số 1, án ngữ ở thể loại nhạc dân gian đồng bằng Bắc Bộ, mà Bên bờ ao nhà mình cũng mang hơi thở của vùng đồng bằng Bắc Bộ nên nhiều người hiểu nhầm. Thực ra nhạc của tôi hoàn toàn khác với nhạc của Phó Đức Phương vì tôi không bao giờ lấy cảm hứng từ thơ.
- Anh nghĩ gì về thế hệ nhạc sĩ trẻ hiện nay?
- Mỗi thế hệ đều có những nhạc sĩ hàng đầu chiếm lĩnh ở những thể loại khác nhau. Những nhạc sĩ Nguyễn Cường, Dương Thụ, Trần Tiến và Phó Đức Phương là thế hệ bậc đàn anh đang án ngữ ở những thể loại riêng của họ, nếu có ai đó "lách" vào được đã là một thành công. Theo tôi, thế hệ nhạc sĩ trẻ hiện nay, Ngọc Châu là người có khả năng về nhiều mặt, hơn hẳn các nhạc sĩ trẻ khác. Tất nhiên là tôi không nói đến những người tự coi là nhạc sĩ, họ sáng tác theo thị hiếu, chạy theo thị trường, dễ hát và cũng dễ quên.
- Nhưng trên thực tế những sáng tác theo thị trường lại dễ tiếp cận với công chúng trong khi chỉ một số ít người biết đến những bài hát của anh?
- Tôi cho rằng, đó là những bài hát "vớ vẩn" và không thể gọi là sáng tác. Nhạc kiểu gì mà ghép lời tiếng Anh thì là bài hát Anh, nếu ghép lời tiếng Tàu lại ra bài hát của Tàu. Những bài hát đó dễ thuộc và cũng dễ quên. Còn nhạc của tôi không dành cho đại bộ phận công chúng. Tôi sáng tác cho tôi và nó chỉ đến những người cùng đồng cảm, tôi thường không quan tâm đến công chúng nói gì.
- Ngoài "Bên bờ ao nhà mình", dường như công chúng chưa biết nhiều sáng tác của anh?
- Tôi viết đủ các thể lọai, ca khúc, hòa tấu, thính phòng, tam tấu, tứ tấu viết cho đàn dây và guitare. Sắp tới tôi sẽ cùng ban nhạc Làn Sóng Xanh thu nháp một album riêng với thể loại nhạc của mình gồm các bài: Xem đàn chuồn chuồn bay, Em chẳng có anh, Đá trông chồng, Người ở người về... Ngọc Khuê sẽ là vocal chính và tôi rất ưng ý vì cô ấy đã thể hiện được chất "Thị Mầu", khi tới đỉnh điểm nghe rất "Liêu Trai".
(Theo Kinh Tế Đô Thị)