- Con gái kiên quyết không nhận tài sản chúng tôi cho
Đọc bài "Con gái kiên quyết không nhận tài sản chúng tôi cho", tôi như thấy được chính mình trong bài viết. Tuổi thơ của tôi cũng như con gái tác giả, từ nhỏ phải bươn chải cùng cha mẹ. Tôi tự học, ngoài giờ học phụ giúp ba mẹ bán hàng, dọn dẹp, nấu ăn, giặt đồ... Bất cứ công việc gì có thể làm được, tôi luôn tự giác làm, vì biết ba mẹ rất vất vả. Hồi đó, tôi chưa bao giờ cảm nhận được tình thương từ ba mẹ mình. Phần lớn thời gian ông bà buôn bán. Chắc vì vậy mà bao nhiêu bực dọc, ông bà đều đổ lên tôi. Do đó, nhiều lúc bị la oan ức, tôi toàn nghĩ mình không phải con ruột.
Sau này lớn lên, dù vất vả đi làm nhưng những gì ngon nhất, tôi thích nhưng không dám dùng mà ưu tiên mua cho cha mẹ, cho em trai. Dù cha mẹ từ nhỏ đã kỳ vọng, nuông chiều em hơn nhưng tôi không quan tâm. Ngay cả đến lúc cha mẹ mua nhà cho em, cho tiền em lấy vợ, tôi cũng dành phần quà giá trị cho em. Ba mẹ rất lo lắng cho em trai tôi, mua nhà, tích sản, cho tiền dù vợ chồng em trai tiêu xài rất sung sướng.
Về đời sống cá nhân, tôi lấy chồng và dùng sự chân thành để đối xử với chồng và nhà chồng. Vì tôi không khéo ăn nói, không biết nịnh nên bị mẹ chồng ghét, hay nói xấu với chồng làm cho cuộc sống vợ chồng tôi không hạnh phúc. Chúng tôi vẫn duy trì gia đình vì anh là người cha tốt với con. Cuộc sống lúc không có tiền rất vất vả, nhưng tôi không trách ai hết.Tôi đã cố gắng đạt một số thành công trong sự nghiệp.
Nhưng đến lúc này, khi thấy ba mẹ cưng chiều, thương yêu cháu nội hơn con mình, tôi mới thực sự nghĩ lại cả quá trình. Tôi ngẫm lại những gì mình đã nhận, chấp nhận ba mẹ thương con trai hơn, cũng được, tôi không cần. Nhưng sao đến cháu ngoại, cháu nội mà cũng phân biệt như thế, tôi không chấp nhận được. Vậy rõ ràng sự hiện diện của tôi chưa chắc đã là mong muốn của họ và tôi thấy mình cũng không hề mong muốn làm con gái họ.
Đến giờ này, dù chưa nhận được tài sản nào nhưng chắc chắn tôi sẽ không nhận nếu được chia. Có thể vợ chồng em trai và một số người sẽ nghĩ tôi ngu muội nhưng với tôi, đó mới chính là điều bản thân nên làm. Tôi vẫn gửi quà cáp, hỏi thăm, chăm sóc cha mẹ khi bị bệnh như cách trả hết ơn nghĩa sinh thành, nhưng chỉ tới đó thôi.
Cháu xin gửi tới bác tác giả bài viết trên những điều như vậy, có thể những tổn thương bác gây ra cho con gái không thể đong đếm được.
Mai Anh