Nhạc sĩ Lê Minh Sơn. |
Cảm xúc thời học trò ai cũng từng trải qua. Tôi còn nhớ rất rõ cảm giác mình đã lúng túng đến mức làm rơi cả sọt rác khi nhìn thấy cô bạn dễ thương học chung hồi lớp 2. Nhưng phải bước vào tình yêu thật sự, tôi mới hiểu hết ngọt ngào và đắng cay của hai chữ thiêng liêng ấy.
Suốt thời gian dài, tôi đã sống trọn cho niềm đam mê âm nhạc. Cô độc giữa cuộc đời, tôi giống như con sói đơn côi, hết mình với một thứ tình yêu duy nhất là âm nhạc, cho đến khi gặp "nàng". Tới tận bây giờ, tôi vẫn thầm cảm ơn chiếc xe máy đã hỏng đúng lúc nàng đi qua. Nhìn thấy cô ấy, tôi biết đó sẽ là người đàn bà của tôi. Và, tôi đã tìm thấy tình yêu của đời mình.
Chúng tôi đến với nhau bằng sự chân thành và niềm tin mãnh liệt. Cuộc sống gia đình quan trọng nhất là sự tôn trọng. Tôi tự hào về người bạn đời của mình. Cô ấy luôn thấu hiểu, dù một người làm nghệ thuật như tôi thường vấp phải những tin đồn thất thiệt. Trước mỗi lời bàn tán không hay, vợ tôi thường nói: "Chỉ có phụ nữ không bình thường mới không thích người đàn ông như anh". Tôi biết cô ấy nói thế để an ủi trong lúc hoang mang, nhưng thực sự, cô ấy đã mang đến cho tôi sự tự tin. Tôi yêu vợ, và sẽ là như thế cho đến sau này.
Tôi kiêu hãnh khi tiếp xúc với phụ nữ, luôn cố gắng tạo ra khoảng cách cần có. Tôi không thích sự suồng sã trong quan hệ khác giới, mặc dù với tôi, phụ nữ chẳng khác nào những đóa hoa thơm.
Tình yêu là sự cao thượng, là sự hy sinh cho tất cả người mình yêu. Có người bảo tôi lý thuyết, nhưng đó chính là những điều tôi được dạy, đã nghĩ và đã làm. Khi yêu, tôi chấp nhận về mình phần khốn khổ nhất. Đó có thể là lòng độ lượng, cũng có thể là sự sĩ diện, nhưng tôi tâm niệm sẽ luôn sống vừa vặn với chính mình.
Nói bao giờ cũng dễ hơn làm. Tình yêu thường đi kèm với ích kỷ, mà biểu hiện lớn nhất của nó là ghen tuông. Tôi cũng không ngoại lệ, thậm chí còn ghen hơn bất kỳ người đàn ông nào, bởi tôi đam mê hơn họ. Nhưng mỗi người có cách thể hiện khác nhau. Tôi thường ôm mối hờn ghen đó dày vò mình trong nỗi đau đơn độc. Với tôi, ghen tuông chỉ dành riêng cho mình, và chỉ mình gánh chịu mà thôi.
Một tình yêu êm ái, hạnh phúc là điều ai cũng mơ ước. Nhưng nếu có đau khổ, đổ vỡ, thì người đàn ông hãy dũng cảm nhận lỗi về mình. Người vợ ngoại tình, đó là lỗi của chồng. Người phụ nữ ruồng bỏ, đó là lỗi của đàn ông.
Tôi luôn ngưỡng mộ, yêu quý phụ nữ. Họ có mặt trên đời là phần thưởng tạo hóa ban cho cánh đàn ông. Đàn ông phải thật sự có trách nhiệm chở che cho phái yếu. Nhưng điều đó không có nghĩa là biến bản thân thành chỗ dựa cho họ. Người phụ nữ hiện đại độc lập về mọi thứ, và họ không nhất thiết cần dựa dẫm. Tuy nhiên, họ rất cần có một người khác giới bên cạnh, bởi họ là phụ nữ, còn chúng tôi là đàn ông.
Âm nhạc với tôi là lẽ sống. Phụ nữ với tôi là khoảng lặng, và là cả cuộc đời tôi.
Nhạc sĩ Lê Minh Sơn
Bảo Lưu ghi