Tôi 24 tuổi, đang làm việc tại một công ty cỡ vừa ở TP HCM. Lúc mới ra trường, em đi làm tại một công ty truyền thông, môi trường năng động, thoải mái, mọi người coi nhau như gia đình. Vì vậy, tôi chưa một lần phải bận tâm về vấn đề: Có nên cười xã giao với đồng nghiệp hay không? Vì mọi nụ cười ở đây đều là thật và tôi cười khi mình muốn.
Chuyển qua công ty thứ 2 là một công ty nước ngoài về lĩnh vực đầu tư. Môi trường làm việc ở đây "văn phòng" hơn, chuyên nghiệp hơn nhưng cũng khá thoải mái vì đồng nghiệp chỉ có mấy chị em nên rất thân thiết. Dù thân nhưng tôi để ý thấy các chị mỗi lần vô tình chạm mặt với tôi đều nở một nụ cười khá xã giao. Cười với nhau một lần lúc mới đến công ty thì không sao, nhưng mọi người cười với tôi mọi lúc: chạm mặt nhau ở văn phòng, hành lang, nhà vệ sinh,..., nhiều lần một ngày. Tuy cảm thấy các chị có phần hơi xã giao, tôi vẫn học theo với mong muốn trở nên chuyên nghiệp (giống các chị). Sau một thời gian, việc cười như vậy với tôi đã trở thành thói quen.
Tôi chuyển đến làm việc tại công ty thứ 3 - nơi có quy mô lớn và môi trường làm việc chuyên nghiệp nhất trong những công ty tôi đã làm. Tôi có rất nhiều đồng nghiệp cả Việt Nam và nước ngoài. Chuyện chẳng có gì nếu như hôm qua tôi không tình cờ đọc được một bài đánh giá về công ty mình trên một website nước ngoài. Trong rất nhiều bình luận, có một cái đại khái nói là: "Tôi cảm thấy mệt mỏi với những nụ cười giả tạo của đồng nghiệp người Việt". Văn hóa phương Tây khác chúng ta, nên việc họ cảm thấy cười xã giao là giả tạo cũng là điều dễ hiểu. Nhưng điều này lại khiến tôi hoang mang, không biết liệu cười xã giao với đồng nghiệp có phải là một hành động chuyên nghiệp không? Chúng ta có nên cười mỗi lần vô tình gặp đồng nghiệp (đặc biệt là đồng nghiệp không thân, chỉ biết làm chung công ty) không? Mong mọi người cho tôi xin ý kiến.
My
Gọi điện cho biên tập viên theo số 09 6658 1270, để đăng tải chia sẻ của bạn trên Tâm sự.