Đào Anh Khánh (vai chủ từ) và Trương Ngọc Ánh (vai Lý An) trong "Hạt mưa rơi bao lâu". |
- Động lực nào khiến anh thể hiện được nhiều loại hình như hát, đóng phim?
- Tôi biết mình là kẻ tham lam, ôm đồm và đầy ngẫu hứng, sẵn có và chợt đến. Tham lam cho công việc và tình yêu, để thoả mãn những ước muốn ngự trị và không ngừng nảy sinh, đó cũng là một cách sống.
- Cát-xê đóng phim "Hạt mưa rơi bao lâu" rất thấp, lý do nào khiến anh vẫn nghiên cứu kịch bản, nuôi dài râu tóc đầy hứng khởi?
- Đóng xong khá lâu, tôi mới nhận được một phong bì 3 triệu đồng thù lao. Một số anh em văn nghệ biết chuyện, bất bình vì ít ỏi quá, từ lúc chuẩn bị tới khi quay xong, phải lăn lộn 3 tháng ở nhiều bối cảnh, rồi lại trách tôi: "Dại, không làm hợp đồng từ đầu". Thực sự là tôi cũng chẳng chú ý đến việc giao kèo, cát xê bao nhiêu, nhận lời làm vì muốn thử sức. Đấy cũng là lần hội tụ đầu tiên của nhiều hoạ sĩ Hà Nội.
- Chứ không phải háo hức đóng vai thủ từ để được gần Trương Ngọc Ánh (vai Lý An) như có lần anh thú nhận à?
- Đùa đấy. Mới lại hy vọng nhiều nhưng khi quay có được cảnh lãng mạn nào với cô ấy đâu. Phim này có nhiều hoạ sĩ tham gia: Bố con hoạ sĩ Nguyễn Mạnh Đức - Phương Linh, vai bố và em gái Lý An, Quách Đông Phương vai nhà sư, Nguyễn Mạnh Thắng (Tuỵ), Phạm Quang Trần Minh (Phan)... Tôi sẽ tiếp tục đóng phim hoặc tham gia làm phim nếu thấy phù hợp và có hứng.
- Dự định sắp tới của anh?
- Tôi bận lắm, nhiều việc kinh khủng. Giờ phải phóng về nhà đưa hai đứa con đến rạp Dân chủ xem phim Vua bọ cạp, một việc đã hứa và cần phải làm, vì từ nay đến cuối năm, có thể tôi không biết đưa con đi chơi vào lúc nào nữa. Tôi đang chuẩn bị tham gia Festival nghệ thuật đương đại, khai mạc ngày 13/9, kéo dài trong 3 tháng tại Liverpool (Anh), cùng đi với Trần Lương, Nguyễn Văn Cường. Tôi được mời tham gia cả tranh lẫn trình diễn. Tôi sẽ sang trước 1 tháng để chuẩn bị vật liệu, đạo cụ. Ngoài trình diễn, tôi cũng hát ngẫu hứng, mời Cường tham gia chơi nhạc, các đồng nghiệp quốc tế có thể tham gia hát và nhảy cùng.
- Anh nghĩ gì khi có ý kiến cho rằng vì anh vẽ kém nên mới phải bày vẽ trình diễn để nổi tiếng và tiếp thị tranh?
- Tôi thích vẽ sơn dầu, làm điêu khắc và vợ chồng tôi sống bằng tiền bán tranh. Trình diễn là niềm đam mê của tôi, nó không phải cuộc buôn bán nhằm mục đích kiếm chác. Tôi đã đổ rất nhiều tiền, công sức và được sự ủng hộ của nhiều anh em hoạ sĩ mới có được những cuộc trình diễn cuốn hút như thế. Để gây dư luận ư, không, tôi chỉ lưu lại trong tâm trí sự háo hức, nô nức, thích thú và cả thán phục, yêu mến của nhiều nghệ sĩ khác, cái được lớn nhất là tôi có thêm nhiều bạn.
Tôi không chú ý, bận tâm tới những người chê bai, phản đối tôi. Tôi làm tất cả với chính lòng chân thật của mình, có trong mình chứ không làm cái gì mà trong tôi không có. Tôi làm, với một phương châm duy nhất: "Lắng nghe từ chính tôi"
(Theo Thể Thao Văn Hoá)